Reizigersgedachten

Bos, bos, bos, bos. Sommige bomen zijn zwart op de onderste 4 meter. Brand? Dorpje zonder wegen. Weer bos met half zwarte bomen. En stroompalen aan één zijde zwart. Ik denk een snelle hevige brand. Bovenstaand herhaald zich wel een uur denk ik. Met een geschatte snelheid van 100 km/u is dat dus al 100 km brand! (Rekenwonder, ik)

Later: VERDOMME! Nu kijk ik al twee dagen door het raam en nog steeds de wereldprobleumatiek niet opgelost.

Later: Ineke doet een hazenslaapje, ze is mooi.

Eerder: Waarom zou ik op +/- 200 km van Moskva op een perronnetje een glazen kroonluchter willen kopen?

Later: Briljante gedachten naar buiten gemijmerd. Eindeloos gedachten uit het raam gekeken. Jammer dat de Russische vinder ze niet kan lezen.

Later: Volgens mij weten heel veel mensen niet dat het hier ook nog Europa heet.

Later: Steeds weer komen we langs dorpjes zonder straten, met een handvol houten huisjes. Moet toch heerlijk kunnen zijn om daar te wonen. Geen rat-race, beetje de moestuin onderhouden, een paar koeien houden, eten en slapen. Ondertussen luister ik muziek en bedenk ik dat ik veel dingen ook wel echt zou missen. Bijvoorbeeld een concertje of festivalletje op zn tijd. Wel zijn we te veel gewend aan dingen die er eigenlijk niet toe doen. In elk hotel/hostel ben ik getriggerd door de eventuele gratis wifi. Treurig.
Dingen die er minder toe zouden moeten doen; internet, werk, tijd, tv, huis, auto, deo, scheren ;-)
Dingen die er meer toe zouden moeten doen; buiten, muziek, rust, ontmoetingen, delen (niet veel geld aan "ontwikkelingshulp", maar gewoon weetikveelwat met de buren), lopen.

Later: Wanneer komen de Black eyed peas naar NL?

Later: Veranderend landschap. Na Ulan Ude lijkt het alsof we bij Mongolië in de buurt komen! Meteen weet ik weer waarom ik daar zo graag heen wil.

Later: Golvend groene heuvels. Soms met bomen, vaak zonder. Meertjes die al snel groter zijn dan Venhorst. Blauwe lucht met witte wolken. Vandaag kijk ik naar buiten!

Later: Als je hier naar buiten kijkt zie je meer natuur dan mens. In Nederland zie je meer mens dan natuur. Wie heeft die lelijke schepsels eigenlijk bedacht?

Later: Een stationnetje. We stoppen precies lang genoeg om één hoofdstuk te lezen. Zo krijg ik toch nog iets gedaan deze dag.

Later: Mogolie ruikt ook lekker! Combinatie van den en citroen ofzo.

Eerder: De man die mongolen auto's heeft gegeven is een moordenaar.

Later: Tunnel 41

Later: Tunnel 14, Beijing is niet ver meer.

Later: China kampioen zonneboilers plaatsen! Op flats, maar ook op kleine huisjes.

Later: Een fiets is een fiets, is nooit zomaar een fiets.

Later: Mijn immuniteit voor muggenbulten is blijkbaar niet werelddekkend. Toch jammer.

Later: You want postcard sir? - No Were you from? - Netherlands
Later: You want hat sir? - No Were you from? - Netherlands
Later: You want water sir? - No Were you from? - Bloemkool

Later: Het terracotta leger! Typisch één van de dingen die me echt leuk leken om te zien, maar waar ik van dacht dat het nooit zou gebeuren.

Later: Xi'an; eigenlijk een erg leuke stad.

Later: Rare jongens die Chinezen. Ze lopen de hele tijd voor je voeten. Slingerend van links naar rechts over het voetpad. Zo rijden ze trouwens ook. Ja, niet op de stoep dan, het zijn geen Mongolen (die draaien daar hun hand niet voor om).

Eerder: Haha, mannen van +/- 45 die met open mond Ineke aan lopen te gapen. Altijd al gedacht dat ze bijzonder was, maar hier is het bewijs! Ondanks dat we toch echt wel meer westerlingen tegenkomen kijken een aantal Chinezen alsof ze er nog nooit een hebben gezien. We moeten zelfs ook mee op de foto! Joep en Marianna moeten helemaal een freakshow zijn geweest (lange blanke slungel met klein negerinnetje). Morgen eens rondvragen of ze het er niet nog over hebben.

Later: Morgen vliegen. Hatsjoe!!

Later: Ok, ik zal het proberen netjes te houden. Godverdomme wat is vliegen irritant. Het begint allemaal in zo'n lelijk gebouw wat ze terminal noemen. Ik denk meteen aan terminaal. Nee wacht, het begint al eerder; zo'n klote terminaal ligt over het algemeen vele tientallen kilometers buiten de stad, zodat je nondesju eerst met een shuttlebus moet. Dan het wachten voordat het inchecken kan beginnen (we zijn nu eenmaal altijd goed op tijd). Noodgedwongen eet of drink je maar iets in één van de klote tentjes. Hetgeen meestal neerkomt op een cola of zompige pizza voor een klein godsvermogen. Waarom is in een terminaal alles de normale prijs maal 2 tot 7? Dan de stress. Wat mag er wel in de handbagage en wat niet. Met andere woorden, waarvan weet je zeker dat je het na de teleurstellende verplaatsing nog hebt en met welke bezittingen neem je (noodgedwongen) de gok. Inchecken. Security check. Schaamteloos worden er dingen bekeken en ledematen aangeraakt. Ik heb eerste dates gehad met minder fysiekcontact. Denk je dat je er bijna bent, moeten ook de schoenen nog uit. Wachten voor "boarden".
"Boarden"; braaaak! Dit is, behalve de verplaatsing zelf het meest irritante en ook minst realistische. We doen er alles aan om het vliegen zo goedkoop mogelijk te maken. Maar de winkels zijn zonder uitzondering van dure merken zodat shoppen niet reëel is. Tassen van samsonite, horloges van rolex, broeken van Hugo boss, stenen van swarofski. Waarom denken de mensen dat ik die meuk wil kopen vlak voor ik mijn leven op het spel ga zetten? Wachten dus. Dit is volgens mij alleen nodig omdat er altijd prutsers zijn die niet gewoon op tijd kunnen komen. Boarden (braaak dus). Ondanks het eeuwige wachten zijn er toch nog mensen die (bijna) te laat zijn. Opstijgen. Één keer is leuk, daarna altijd zaaai. Vliegen. Nee wacht. Vertraging. Er valt een bui. De laatste 3x dat we een stad verlieten regende het, in Beijing was het hels, maar niet één keer reed de trein een minuut te laat het station uit. Vliegen. Ruis aan je kop. Airco op maximaal irritant. Knieën tegen de stoel voor je. Ellebogen tegen je buurman. Raampjes ter grote van een postzegel. Gangpaden waarin je elkaar niet kunt passeren. Eten van plastic (als je al iets krijgt natuurlijk). Stinkende zweetvoeten (sorry). Stewardessen die hun belachelijke praatje houden in onverstaanbaar Engels. Landen. Buts. Uitstappen. De een nog langzamer dan de ander, maar wel allemaal als eerste eruit willen. Dan als je pech hebt nog in zo'n bus die je naar je nieuwe terminaal brengt. Tas ophalen. En dan maar weer naar de stad zien te komen waar je enigzins bij in de buurt bent geland. Veel tekst ineens hoor ik je denken. Zie wachten en zaaai.

Later: Gewoon in de trein. Kleermakerszit. Schuin tegen de wand met een kussentje. Één voet onder de komt. Op je rug zitten. Loopje naar de heet water kraan voor een kopje thee. Zo nog even liggen misschien. En naar buiten kijken. Hele dagen naar buiten kijken. Lekker in de trein. Lach weer op het gezicht ;-)!