Ambivalente relatie met China

11-15 juli: Xian, Urumqi en Kashgar

Op 10 juli in de avond zijn we uit Beijing vertrokken, nadat we met een aantal hondertallen Chinezen samen nog de Verboden Stad, Tiananmen Plein en ook nog even het People's Parliament hadden bezocht. Het was er groots, mooi, maar vol en weer heel erg warm. Na een welverdiend biertje bij het hotel zijn we opgestapt bij mega-station Beijing West. Nachtje slapen in de 1e hardsleeper van deze reis: 6persooncoupe, niet afsluitbaar (zelfs geen deur), hard bed, met niet vers beddegoed (meestal hebben we 4persooncoupe, wel afsluitbaar, met vers beddegoed). Goed geslapen niettemin en om 8.30u ochtends komen we in Xian aan.

Tour de Xian
Xian is de voormalige hoofdstad van China en was een belangrijke stad aan de Zijderoute. Dat merk je: er is een Moslim Quarter, grote moskee, en veel levendigheid en straathandel. Na een snelle douche maken we kennis met Jin, onze chauffeur voor de dag, die helaas geen Engels spreekt. Hij wordt gebeld door Chen Libo, onze reisagent in Xian, die Pim wil spreken. Diens gezicht betrekt gedurende dit korte gesprekje: Er zijn nl. geen geen treintickets naar Urumqi meer, en daar moeten wij morgen heen! De agent stelt voor om te vliegen, maar de 300 euro meerprijs is voor ons. Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!
1. Wij willen niet vliegen!
2. Wij doen een overlandreis, die hierdoor niet meer helemaal overland is.
3. Dit is niet volgens de offerte en de afspraken en dan moeten wij betalen??
Er zit niet veel anders op dan akkoord gaan met vliegen op 13 juli. We moeten verder, anders loopt Kirgizie spaak en dan wordt het wel heel lastig en jammer als het misgaat. We hebben nog een boze mailwisseling gehad met onze Nederlandse reisagent, maar dat mocht niet baten. We hebben besloten dat we nog wel een appeltje met hem gaan schillen als we terug zijn in Nederland, want wij zijn niet blij om te vliegen en dan ook nog veel te betalen!

De tour in Xian: naar de Big Goose Pagoda - een grote vierkante pagoda met een mooie tempel erbij; en naar het Terracotta Leger - het 8e wereldwonder en echt waanzinnig en indrukwekkend. Er zijn drie opgravingspits bij dit archeologisch hoogstandje: de 1e met een paar soldaten en paarden (van terracotta natuurlijk), de 2e met eigenlijk alleen maar zand (saai dus), de 3e met bizar veel opgegraven beelden. De keizer heeft zo zijn graf gemaakt om door te kunnen regeren in het leven na de dood, met veel soldaten, officieren, paarden en andere materieel. Tof om gezien te hebben!
Die avond gaan we eten in het Moslimwijkje in Xian. We eten hotpot, een soort fondue op het terras. Beetje ingewikkeld, dus even uitzoeken hoe het werkt... hete bak met bouillon krijg je op tafel, je haalt stokjes met groenten, je haalt stokjes met vlees, je regelt brood en cola, je kiest een paar sausjes en off you go. Wel grappig en lekker. Maar ook een beetje warm bij die hotpot op een zwoele zomeravond ;). Je rekent het aantal stokjes en overigen die je gebruikt hebt af (dat was 56 yuen, zo'n 8 euro).

Dagje extra in Xian
Elk voordeel heb z'n nadeel: omdat we gaan vliegen, hebben we een dag extra in Xian! Dus nog een dagje rondkijken. We gaan eerst even naar het treinstation, als stronteigenwijze reizigers, om even te checken of het klopt dat er geen treintickets zijn. Dat klopt gelukkig dan nog wel. Daarna wandelen we zo'n 6,5 km over de 14 km lange stadsmuur van Xian, bezoeken we de Drum en Bell Tower, de moskee en gaan we weer eten in het Moslimwijkje. Jum, een lekker, beetje pittig broodje met gefrituurde groenten en kip!

Reisdag naar Urumqi
We vliegen om 6 uur 's avonds, dus droppen onze tas op het vliegveld en onderhandelen een taxi naar de nabijgelegen Hanyangling mausoleum en opgravingen. Dit is een super mooi museum, met ook heel veel terracotta opgravingen. Deze keizer hier is alleen wat gewoner, hij heeft zijn mausoleum voor na de dood gevuld met gewone mensen, veel dieren en andere dingen van het gewone leven. Super mooi, alleen we onze taxi-chauffeur is een koekebakker. Hij probeert onze gids te zijn en roggelt allemaal dingen (stempels, papiertjes) die wij niet snappen bij het museum. Wij staan erop om onze eigen tickets te kopen, terwijl hij ons geld wil pakken en het regelen. We wijzen hem naar de ingang en zijn taxi, maar hij loopt mee. Door onze afwijzingen hebben we waarschijnlijk wel voorkomen dat hij ons extra geld ging vragen. Terug bij het vliegveld betalen we de afgesproken 130 Yuan (zo'n 20 euro) en hij glimlacht nog even. Grrrr, taxi-chauffeurs zijn niet te vertrouwen.

We zijn op tijd terug op het vliegveld en hebben nog zo'n 3 uur voor ons vliegtuig vertrekt. Dat vertrekt echter 2 uur te laat, door een groot noodweer. Dus 5 uur wachten en dan nog vliegen, getverderrie, met frisse tegenzin dus. En dat is een understatement. Pim heeft een tirade geschreven over vliegen, die lezen jullie later nog wel :). We komen om half een 's nachts aan in ons hotel in Urumqi. Waar om kwart voor 6 de wekker gaat, omdat we op tijd moeten zijn voor de trein naar Kashgar... Urumqi gaat dus helemaal aan ons voorbij...

Kashgar
Vandaag zijn we na 27 uur treinen aangekomen in Kashgar. De reis was leuk: eerst raar kaal, zwart, leeg landschap. Toen een paar uren bergachtig en supermooi door de bergen van de bergketen Tian Shan. Daarna de woestijn, een soort droog maanlandschap. We hadden een gezellige 23-jarige Chinese jongen als coupegenoot. Hij vond ons wel leuk om zijn redelijke Engels op te vijzelen, dus we hebben aardige gesprekjes gevoerd. Hij deed nog een kleine poging om ons wat Chinees te leren, maar dat blijft echt supermoeilijk. En bovendien zijn we over 2 dagen weg, dus we hebben er niet al teveel energie meer voor.

Kashgar is (we zijn er pas zo'n 7 uur) een mooie mengelmoes tussen Chinese en Arabische cultuur. Het was ook een belangrijke stad op de zijderoute, ligt vlakbij Kyrgyzstan en Pakistan. We zijn vandaag naar de kleurrijke markt geweest en hebben alweer onze ogen uitgekeken.

Morgen nog een dagje in deze kleine stad (340.000, dat is wel lekker na de 4,5 miljoen van Xian en de 15,6 miljoen van Beijing). Overmorgen brengt een Chinese chauffeur ons naar de grens bij de Torugart Pass. Daar haalt onze Kyrgyzische (hoe schrijf ik dat?) ons op en gaan we met hem 8 dagen door dit land rijden. Super veel zin in!

Ambivalente relatie met de Chinese overheid
De reden trouwens, dat er geen treintickets meer zijn: de Chinese overheid heeft een aantal reserveringen opgeeist voor studenten of delegaties (er doen zich twee verschillende verhalen de ronde bij resp. de Nederlandse en Chinese reisagent). De reisagent geeft aan dat hij 10 dagen (sinds het boeken mogelijk was) aan het lijntje is gehouden. Tja, mooi die Chinese overheid: dat kost ons mooi 300 euro en nog eens 40 euro voor duurdere treintickets naar Kashgar - omdat daar alle hardsleepers reserveringen zijn opgeeist. Ach en wee: we zijn nog steeds op het geplande schema en het is maar geld.

Grappige weetjes over treinreizen in China en Chinezen in het algemeen:
- Bij de grensovergang Zamyn-Uud naar Erlian (Mongolie naar China) worden net als in Brest (Wit-Rusland) weer wielen gewisseld! Dus we zijn weer terug op "normaal" spoor!
- In China zie je onwijs veel zonneboilers op de daken. Hier worden ze gemaakt en zijn ze blijkbaar betaalbaar. Bovendien is er natuurlijk redelijk wat zon, dus zal het wel reuze rendabel zijn ook nog.
- Uit de trein lijkt China in het begin (rondom Beijing) een klein beetje op Nederland: velden, wegen, akkers, af en toe een huisje.
- Mensen in China zijn klein: we kijken een beetje over ze heen, en wij zijn ook niet de grootste haha; en ze zijn met veeeeeeeeeel: in Beijing wonen 15.6 miljoen mensen, dus dat is zo ongeveer als Nederland. Bizar!
- Chinezen vinden ons interessant. We zijn al een paar keer gevraagd mee op de foto te gaan, de eerste keer door giechelende tienermeisjes, dat was wel hilarisch :).
- De Chinezen hebben schrik van Engels, als wij willen bestellen wordt er gediscussieerd welke medewerker naar ons toe zal komen. Terwijl we er samen toch altijd wel uitkomen, of zien we er dan toch uit alsof we bijten?

Nou, tot slot, voor wie tot het eind is gekomen:
- veel groeten aan iedereen in Nederland (en buitenlandse meelezers ;-))
- veel plezier met Vierdaagse en Vierdaagsefeesten
- veel plezier met andere dingen en vakanties etc. etc.
- tot over zo'n twee weken (we verwachten geen internet in Kirgizie en Oezbekistan!